ALACA – KARACA

Oyun Kökeni: Alaca – Karaca, Türkiye (Erzurum) kökenli bir oyundur.

Oyunun Bilinen Diğer İsimleri:

Oyunun Oynadığı Yer: Kapalı Alan

Oyun Türü: Oda Oyunu

Katılımcı Sayısı: Grup Oyunu (7 kişi ile oynanır)

Amaç: Oyundan tüm oyuncuların ve seyredenlerin eğlenmiş ve mutlu bir şekilde ayrılmış olması.

Terimler:

Oyun Malzemeleri (Gereç, materyal): Her oyuncunun kullandığı oyun malzemeleri farklıdır.

Alaca – Karaca: Vücutları keçi derisi ile örtülü iki kişi. Bezden kulak yapılmıştır. Kuyrukları vardır. Kol ve bacakları da sarılıdır. Boyunlarında “hış” denilen demirler vardır.

Alıcılar: Günlük kıyafetleriyle köylü tipleri.

Mal Sahibi: Başı sarıklı, palto giyinmiş bir adam. Kaşkolunu boynuna dolamış bir kısmını göğsünden, bir kısmını omuzundan sarkıtmıştır. Elinde bir sopa vardır.

Muhtar: Günlük kıyafetiyle bir köy muhtarı tipi.

Kurallar: Bu oyun erkekler (yetişkin) tarafından oynanmaktadır.

Oyuna İlişkin Genel Kurallar:

Alaca – Karaca oyunu kazanımları:

  • Diğer Oyuncuların Duygularını Anlama
  • Dikkat
  • Dikkati Yoğunlaştırmak (Bilişsel Beceriler)
  • Düşünme Becerileri
  • El ve Motor Becerileri
  • Hareketleri Hızlandırmak
  • Hızlı Düşünme
  • İletişim Becerileri
  • İletişim ve Sosyalleşme (Sosyal ve Dil Becerileri)
  • İş Birliği
  • Karar Verme (Bilişsel Beceriler)
  • Konsantrasyon (Bilişsel Beceriler)
  • Kurallara Uyma (Duyuşsal Beceriler)
  • Kuvvet
  • Oyuncuların Birbirleriyle Etkileşim Kurması
  • Öz Güven (Duyuşsal Beceriler)
  • Stratejik Düşünme
  • Strateji Geliştirme (Bilişsel Beceriler)
  • Tepki Hızı (Psikomotor Beceriler) Gelişimi Destekleme

Oyunun Oynanışı

֍ Oyuncular arasında rol paylaşımı yapılır.

֍ Bir Mal Sahibi, bir Muhtar, 1 Alaca-Karaca (2 oyuncudan meydana gelmektedir) ve Alıcı (3 oyuncu) seçilir.

֍ Mal sahibi odadan dışarı çıkar.

֍ Mal Sahibi (Odaya girer): Selamünaleyküm, bu köyün muhtarı kim?

֍ Muhtar: Aleykümselam ağa, hoş geldin. (tokalaşırlar).

֍ Mal Sahibi:

Hoşbulduh muhdar. Ben yolcuyum. Köyümü mal götürirem. Tosunnardan ayahlarını dabah dutmuş, getmiş, kesip satabilir miyuh, köyüzde.

֍ Muhtar:

Satarıh ağa. (Köylülere döner).

֍ Muhtar: Hasan Çavuş, Veli Ağa, Muhhis Efendi, ucuz alacağız. Hisselerden bir gısmıni isdiyennere satah.

֍ Köylüler, muhtarın dediğini yaparak mal sahibinden et satın alırlar.

֍ Mal sahibi “Sağolun, Allah razı olsun” diyerek odadan dışarıya çıkar.

֍ Biraz sonra gelir. Muhtar, ağayı karşılar.

֍ Muhtara “Ben gidecam, etlerin parasını verin” der.

֍ Muhtarla birlikte et satın alanların yanına giderek para isterler.

֍ Onlar da “paramız yok sonra verelim” derler.

֍ Mal sahibi sinirlenir ve “Alaca!… Garaca!…” diye bağırır.

֍ Köpekler hırıltılarla elleri ve ayakları üzerinde yürüyerek gelirler.

֍ Mal sahibi, “Hasan parami vermir” deyince Hasan’a saldırırlar.

֍ Tırmalayarak ona para vermeye zorlarlar.

֍ Vermezse dışarıya atarlar.

֍ Aynı işlem, et satın alan diğer kişilere (Veli Ağa, Muhhis Efendi) de uygulanır.

֍ Sonunda mal sahibi Alaca ve Karaca adlı köpeklerini boyunlarındaki “hış“larından tutarak dışarıya çıkarır.

֍ Oyun bu şekilde sona erer.


© Oyun Kütüphanesi, 2020.
Her haklı saklıdır.

You may also like...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir