HOCA
Oyun Kökeni: Hoca, Türkiye (Ardahan) kökenli bir oyundur.
Oyunun Bilinen Diğer İsimleri:
Oyunun Oynadığı Yer: Açık Alan
Oyun Türü: Sokak Oyunu (Düz bir alan)
Katılımcı Sayısı: Grup Oyunu (4 kişi ile oynanır)
Amaç: Hoca rolündeki oyuncunun bir oyuncuyu ıslatması.
Terimler:
Baston: Elde taşınabilen ve yürürken dayanmaya yarayan, tutacak yeri bulunan, genellikle ağaçtan yapılmış, çoğunlukla üzeri işlenmiş değneğe verilen ad.
Kavuk: Osmanlı döneminde giyilmiş olan ve birçok türleri bulunan, pamuktan yapılmış, üzerine sarık dolanan erkek başlığına verilen ad.
Tas: İçine genellikle sulu şeyler konulan, bir tabanı olan yarımküre biçiminde, metal kapa verilen ad.
Tespih: Tekrarlanan monoton işlemleri saymak amacıyla ipe dizilmiş ve belli sayıda boncuk tanesinin oluşturduğu halkaya verilen ad.
Oyun Malzemeleri (Gereç, materyal): Bir adet Hoca Kavuğu, bir adet tespih, bir adet baston, bir adet su tası ve içine doldurulacak miktarda su.
Kurallar: Bu oyun erkekler (10 yaş ve üzeri) tarafından oynanmaktadır.
Oyuna İlişkin Genel Kurallar:
Oyunun Oynanışı
֍ Oyunda gönüllülük usulü ile veya sayışmaca yöntemi ile bir Hoca seçilir.
֍ Hocaya bir kavuk giydirilir, kavuğun ortasına bir tas su konur.
֍ Hoca haricindeki oyuncular Hocanın yanından uzaklaşarak oyun bölgesinde beklerler.
֍ Daha sonra Hoca oyuncuların yanına gelir.
֍ İlk konuşmayı hoca alır:
“Şam’dan geliyorum, amacım üç öğrenciye ders vermektir.” der.
֍ Hoca, öğrencilerine ders vermeye başlar.
“Ayak bütün, baş bütün hocanındır” bütün öğrenciler bunu tekrarlarlar.
֍ Bu arada hoca, öğrencilerden izin ister:
“Benim hanım hastalanmış; onun için fazla kalamayacağım, beni unutmamanız için sizlere birer anı vermek istiyorum” der.
֍ Oyuncular hocanın karşında sıraya girerler.
֍ Hoca öğrencisi rolündeki bir oyuncuya teşbihini verir.
֍ Öğrencisi rolündeki ikinci oyuncuya teşbihini verir.
֍ En son kalan oyuncuya:
“Evladım sana verecek bir şeyim kalmadı. Sen de şu kavuğumu hatıra olarak al” der ve kavuğunu çıkarır.
֍ Su dolu tası oyuncunun üzerine döker.
֍ Oyun aynı şekilde devam edip gider.
