VITGIDİ

Oyun Kökeni: Vıtgıdi, Türkiye (Erzincan / Refahiye / Gökseki Köyü) kökenli bir oyundur.

Oyunun Bilinen Diğer İsimleri:

Çelik (Binmeli): Türkiye (Niğde / Çukurkuyu)

Çelik (Erzincan): Türkiye (Erzincan / Refahiye / Gökseki Köyü)

Çelik (Kahramanmaraş): Türkiye (Kahramanmaraş / Pazarcık ilçesi)

Çelik Çomak: Türkiye

Çelik Çomak (Eskişehir): Türkiye (Eskişehir)

Çelik Çomak (Sakarya): Türkiye (Sakarya / Kaynarca)

Çelik – Çubuk: Türkiye (Tunceli / Çemişgezek)

Dilor-Dilor: Türkiye (Bitlis)

Gagar: Uygurlar

Gömme Çelik – Gömü: Türkiye (Mersin / Silifke)

Hümmet (Tak Çelik): Türkiye (Niğde / Koyunlu)

Kadı Kus Kus: Türkiye (Konya)

Lingiri: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti

Met: Türkiye

Met (Kastamonu): Türkiye (Kastamonu)

Met (Sakarya): Türkiye (Sakarya / Kaynarca)

Sülü Değnek: Türkiye (Malatya)

Oyunun Oynadığı Yer: Açık Alan

Oyun Türü: Sokak Oyunu (Düz ve geniş (harman yeri, bağ, bahçe) bir alan)

Katılımcı Sayısı: Grup Oyunu (En az 5 kişi ile oynanır)

Amaç: Oyunculardan Emenisi en derin kazılan oyuncuyu emeninin içine dikip elleri arkadan bağlandıktan sonra çukura gömmek.

Terimler:

Çelik: 15 – 20 cm boyunda sopa

Değnek: 60 – 70 cm boyunda tahta sopa

Emeni: Her oyuncu için birer adet toprağa çizilen yarım metrelik belirlenmiş alan.

Yelekçi: Ebe

Oyun Malzemeleri (Gereç, materyal): Bir adet Çelik ve her oyuncu için birer adet Değnek.

Kurallar: Bu oyun erkekler (10 yaş ve üzeri) tarafından oynanmaktadır.

Oyuna İlişkin Genel Kurallar:

Toprağın kolay kazılabilmesi açısından ilkbahar ve sonbahar mevsimleri oyunu denebilir bu oyuna.

Diğer oyunlara göre daha acımazsız ve işkenceli bir oyun olduğu için Vıtgıdi pek sık oynanmaz.

Oyunun Oynanışı

֍ Oynayan oyuncu sayısı göz önüne alınarak oyuncu başına yarım metre çapında bir yer çizilip büyük yuvarlak içinde oyuncular yerlerini alır.

֍ Çizilen yarım metrelik bölüm oyuncunun “Emeni”dir.

֍ Oyunda bir çelik ve her oyuncunun elinde bir değnek bulunurdu.

֍ Tıktık veya sayışma yöntemiyle Yelekçi (Ebe) belirlenir.

֍ Ebe belirlendikten sonra ebe çeliği yanındaki arkadaşının değneğinin üstüne atar oda ileri götürtmek amacıyla olanca gücüyle ortasına vurmaya çalışır.

֍ Çünkü ne kadar dengeli vurulursa o kadar ileriye gönderir.

֍ Yelekçi çeliğe gidip gelinceye kadar onun emeni değneklerle kazılır.

֍ Değnekle kazılırken yelekçi çeliği birisinin emenine bırakır veya atabilirse yelek ötekine geçer.

֍ Uzaktan atmanın zararı eğer emene atamazsan çeliğe yeniden vurulup emeninin kazılması sürdürülür. O yüzden pek uzaktan atış denenmez.

֍ Her oyuncu emenini de kontrol eder.

֍ Yelekçiler değişir oyun birisinin emeni diz boyu kazılıncaya kadar devam eder.

֍ Toprağın kolay kazılabilmesi açısından ilkbahar ve sonbahar mevsimleri oyunu denebilir bu oyuna.

֍ Emeni en derin kazılan oyuncu emeninin içine dikilip elleri arkadan bağlandıktan sonra çukura gömülür, kolayca kurtulamasın diye çevresi çiğnenerek iyice sıkıştırılır.

֍ Ön tarafına biraz zorlanarak yetişecek şekilde bir kazık çakılır ve bunu dişleriyle çıkarması istenir.

֍ O kurtulma çabasındayken öteki oyuncular kaçar.

֍ Çukurdan çıkan yelekçiye oradaki gözcüler yardımcı olarak ellerindeki bağ çözülür.

֍ Bundan sonraki iş bir oyuncuyu bulup yakalamasıdır.

֍ Kısa sürede yakalarsa bu seferde yakalanan oyuncu aynı şekilde gömülür.

֍ Oyun aynı şekilde devam edip gider.

You may also like...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir